به گزارش پایگاه تخصّصی مسجد، دیگر چند سالی می‌شود که وقتی نام «اربعین» را می‌شنویم، در ذهنمان فقط یک مراسم معمولی عزاداری شکل نمی‌گیرد، حالا دیگر اربعین گره خورده به راهپیمایی عظیمی که مهم نیست چند نفر در آن هستند، چون هر سال آنقدر به تعدادشان اضافه می‌شود که دیگر قادر به شمارش آن نیستیم! چند سالی است که «اربعین» محدود به همان یک روز ۲۰ صفر نیست، بلکه از روزهای اولیه صفر حال و هوای اربعین را می‌توانید حس کنید؛ حتی اگر خودتان راهی نباشید، در اطرافیان کسانی پیدا می‌شوند که کوله‌بار اربعین‌شان را بسته باشند.
اینکه چرا اربعین چنین جایگاهی دارد و چرا هرسال به شمار زائران ابا عبدالله الحسین(ع) در این ایام افزوده می شود، موضوعی است که پایگاه تخصّصی مسجد راجع به آن، با حجت الاسلام والمسلمین سیدناصرالدین نوری زاده، رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد، به گفتگو نشسته است.
آنچه در ادامه می آید؛ مشروح این گفتگو پیرامون کنگره بزرگ اربعین، جایگاه آن در فرهنگی دینی ما و سکوت و حیرت غرب در برابر این حرکت عظیم است.
چرا «اربعین» در فرهنگ دینی ما چنین جایگاه رفیعی دارد؟
امام حسن عسگری(ع) در روایات ۵ چیز معرفی کرده اند که از نشانه‌های مومن است. ۵۱ رکعت نماز (۱۷ رکعت نماز واجب و ۳۴ رکعت نماز مستحبی) ، جهر و بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» در نمازها مخصوصا نمازهای اخفاتیه مثل نمازهای ظهر و عصر، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی برخاک گذاشتن و زیارت اربعین.
زیارت! بخصوص زیارت سید و سالار شهیدان عالم(ع) و آن هم مخصوصاً در روز اربعین در روایات ما توصیه شده است.
«زیارت» ابراز اطاعت بی چون و چرا و پذیرش ولایت زیارت شونده است
«زیارت» نشانه درک زائر نسبت به مقام مزئور و درک مقام امام توسط زائر است. ما معمولا به زیارت افرادی می رویم که شناخت و معرفت از آنها داشته باشیم. همین معرفت است که در انسان میل و طلب ایجاد می‌کند. میل و طلب نیز در انسان ارادت، محبت و مودت ایجاد می‌کند. محبت یک امر قلبی است ولی مودت یک محبت عمیق است که بر زبان انسان جاری می‌شود. یک موقع انسان یکی را در قلب خود دوست دارد و یک موقع همین دوست داشتن را بر زبان جاری می‌کند که از آن به «مودت» تعبیر می‌شود.
حال اگر مودت عمیق و ریشه دار شود، تبدیل به رحمت می‌شود. یعنی: انسان علاوه بر قلب و زبان، در عمل نیز این علاقه را نشان می‌دهد. به عنوان مثال؛ به زیارت کسی که دوستش دارد می‌رود و هدیه و تحفه‌ای برایش می‌برد. این نشانه‌ای است که به او بگوید: من به تو علاقه مندم.
اوج این مودت و رحمت نیز «اطاعت» است! انسان وقتی یک نفر را خیلی دوست دارد، مطیع او می‌شود. یعنی هرچه او بگوید و طلب کند، اطاعت خواهد کرد. انسان معنا و اتم کلمه‌ی اطاعت را در «پذیرش ولایت» درک خواهد کرد.
پذیرش ولایت یعنی: اطاعت محض و بی چون و چرا از اهل بیت عصمت و طهارت(ع) به خاطر ارادت، محبت، مودت و رحمتی که از سر معرفت است. لذا زیارت تجلی معرفت، محبت و ارادت است. زیارت؛ ظهور و بروز عملی دوست داشتن و نوعی ابراز علاقه و محبت شدید است. همچنین زیارت ابراز اطاعت بی چون و چرا و پذیرش ولایت زیارت شونده است. بنابراین زیارت، یک نشانه و علامت است. علامت و نشانه‌ی محبت عمیق نسبت به امام(ع).
زیارت در فرهنگ دینی ما جایگاه عمیقی دارد، چون تجدید بیعت و حرکت در مسیر امام(ع) است.
زائران ابا عبدالله الحسین(ع) در این ایام، مسافت طولانی ای را برای زیارت حضرت انتخاب می کنند، چون می‌دانند که به ازاء هر قدمی که برای زیارت امام حسین(ع) برداشته می‌شود؛ یک حسنه به حسنات آنها و یک سیئه از سیئات ایشان محو می‌شود. همچنین یک درجه بر درجات آنها افزوده خواهد شد. در بعضی از تعابیر، حتی بیش از یک درجه عنوان شده است. اگر انسان بداند که هر قدمی که در این مسیر بر می‌دارد، هزار درجه به درجات او می‌افزاید، یا هر قدمی که برمی‌دارد ثواب چند عمره را دارد، قطعاً اشتیاقش برای قردم گذاشتن در این راه بیشتر خواهد شد.
این حرکت نشانه بیزاری از دشمنان اهل بیت(ع) و خط فکری آنها است
به هر حال اینها نشانه تجدید بیعت و ارادت نسبت به ساحت مقدس امام(ع) است. حرکت در مسیر کربلا، در حقیقت حرکت در مسیر امام حسین(ع) و ارزش‌های ایشان است. این حرکت نشانه بیزاری از دشمنان و بیزاری از خط فکری آنها است.
ما با زیارت امام حسین(ع) به خصوص در اربعین شهادت ایشان می‌خواهیم چند چیز را اعلام کنیم؛ اول اینکه ما شما [اهل بیت(ع)] را دوست داریم، دوستان شما را هم دوست داریم و از دشمنان شما و دوستانشان بیزاریم. می‌خواهیم در مسیر شما گام برداریم و به مسیری که شما طی کردید عمل کنیم. ما با زیارت اربعین می‌خواهیم جزو شیعیان، ارادتمندان و مطیعین شما باشیم. ما با این زیارت می‌خواهیم جزو کسانی باشیم که ولایت اهل بیت(ع) را پذیرفتند.
چرا این حرکت عظیم غرب را به حیرت فرو برده و رسانه های آنها سکوت کرده اند؟
امروز، زیارت اربعین توانسته معادلات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جهان را برهم بزند. بسیاری از این رویداد حیرت زده شده‌اند و به این می اندیشند که این چه واقعه و سیستمی است که این رویداد را هدایت می کند.
برای بسیاری این سوال پیش آمده که، پشتوانه این سیستم عظیم اقتصادی، نظامی و سیاسی چیست، که توانسته چنین تجمع بی نظیردر طول تاریخ را خلق کند؟
بسیاری از افراد و استراتژیست‌ها در اتاق های فکر خود هنوز مشغول تأمل و تدبرند و می‌خواهند بدانند؛ چه چیزی باعث چنین تجمع بی‌نظیری در طول تاریخ شده است. بسیاری هنوز نتوانسته‌اند، پاسخی برای این سوال خود بیابند که؛ بودجه این حرکت از کجاست و کدام دستگاه ها و رسانه ها این حرکت عظیم را هدایت میکنند؟ این چه اقتصادی است که قریب به ۲۰ میلیون نفر را در این رویداد اداره می‌کند؟ آن هم رایگان!
طرح ریزی چنین حرکتی فقط می تواند کار خدا باشد
آنچه که انسان از پشت پرده این اتفاق می‌تواند حس کند، این است که؛ این رویداد در هیچ اتاق فکری طراحی نشده است و هیچ استراتژیستی در جهان اسلام به مخیله اش هم خطور نکرده که بیش از ۲۰ میلیون زائر را بتواند در یک جا گرد هم بیاورد! با اینکه این حرکت عظیم از سوی همه رسانه‌های غربی در بایکوت کامل قرار گرفته، می بینیم که میلیون ها انسان تمام معادلات سیاسی و فرهنگی جهان را برهم می‌زنند!
طرح ریزی چنین حرکتی فقط می تواند کار خدای تبارک تعالی باشد! اتاق فکر این رویداد خارق العاده عرش معلای خداست. خوب که دقت کنیم، می‌بینیم صحنه دار این حادثه، فقط خدا است.
به تعبیر مقام معظم رهبری(مدظله العالی)، اربعین را خدا خلق کرده است. اربعین طرح خداست برای نجات ابناء بشر توسط خون خدا، یعنی سیدالشهدا!
امام حسین(ع) که همه سرمایه هایش را برای خدا داده، خداوند تبارک و تعالی هم تا قیام و قیامت از او به بزرگی یاد می کند و اینچنین دلها را معطوف ولی خودش که ولی برحق بود و مظلومانه به شهادت رسید می‌کند، تا بشریت بداند که حرکت برای خدا همیشه ماندگار و دشمنان خدا همیشه ذلیل و منکوبند. همانطور که خداوند متعال می‌فرماید: «جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا».
اربعین زمینه ساز ظهور و حکومت حضرت ولیعصر(عج) است
می‌توان گفت: اربعین راه نجات بشر غرق شده در نفسانیات و الحادیات است. اربعین زمینه ساز ظهور و حکومت حضرت ولیعصر(عج) است که دلها و قلب‌های بشر را برای قیام و انتقام آخرالزمانی آماده می‌کند.
بزرگی فرموده بودند که: اربعین مقدمه حکومت جهانی حضرت ولیعصر(عج) است. زیراکه وقتی امام زمان(عج) ظهور میکنند، خود را به عنوان فرزند امام حسین(ع) معرفی و می‌فرمایند:
«اَنا اِبنُ الْحُسَیْن!». لذا باید تا آن روز همه عالم امام حسین(ع) را بشناسند، تا بتوانند فرزند او را یاری کنند. ایشان می‌فرمودند: جهانی شدن نام امام حسین(ع) مقدمه حکومت جهانی حضرت ولیعصر(عج) است. عالم باید حسین شناس شده باشند تا بتوانند مقدمه را برای ظهور امام زمان(عج) فراهم کنند.
اربعین یک رویداد فرهنگ‌ساز است. اربعین می‌تواند پادگان آموزشی امت واحده اسلامی باشد. اربعین نورخدا و طرح اوست و چقدر حقیرند، کسانی که فکر میکنند در برابر آن می‌توانند بایستند و نور و فروغ الهی را کم رنگ و خاموش کنند!
خداوند تبارک و تعالی این حادثه را خلق کرده و هدایت خواهد کرد و حسین(ع) در گستره تاریخ مثل چراغی فروزان برای بشریت گمشده، می‌درخشد تا آنها را هدایت کند. همانطور که رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: «إنَّ الحُسَینَ مِصباحُ الهُدی وسَفینَةُ النَّجاة».
بعد از عاشورا میلیون ها انسان در بیراهه، با چراغ هدایت امام حسین(ع) مسیر را پیدا کردند. امام حسین(ع) قرآن و اسلام را معنا کردند. امام حسین(ع) حق و امر به معروف را معنا کردند. ایشان زندگی با عزت و نرفتن زیر بار ذلت را معنا کردند.
امام حسین(ع) به ما آموختند که؛ حق مغلوب نمی‌شود، ممکن است مظلوم واقع شود اما مغلوب نمی‌شود! در آن روز ۷۲ یار با وفای ایشان مظلومانه به شهادت رسیدند و سر مبارکشان از بدن جدا شد و در ظاهر سپاه ۳۰ هزار نفری دشمن به زعم خودشان به پیروزی رسید، اما پیروز واقعی این میدان امام حسین(ع) است که پس از گذشت ۱۳ قرن بیش از ۲۰ میلیون زائر فقط در ایام اربعین دارد.
بعد از محرم، اربعین نشانه بلوغ یک ارادتمند به حسین(ع) است
بعد از محرم، نشانه بلوغ معنوی و اخلاقی یک ارادتمند به امام حسین(ع) حضور او در آوردگاه اربعین است. کسی که ۴۰ روز با امام حسین(ع) حشر و نشر داشته باشد دیگر در خیمه ایشان است و با ایشان همراه خواهد بود.
با حسین(ع) بودن به مرتب از یا حسین(ع) گفتن سخت تر است. امید است که همچنان هیئتی بمانیم و بعد از محرم و صفر و اربعین یک تغییر اساسی در اخلاق و منش ما صورت گرفته باشد و پیوسته در خیمه ابا عبدالله(ع) حضور داشته باشیم.
در چنین شرایطی و با توجه به سکوت خبری غرب و عظمت و شأن این رویداد، رسانه های داخل چه وظیفه ای برعهده دارند؟
انعکاس خبری این رویداد عظیم بر روی کره زمین باعث ترغیب و تشویق بیشتر دوستداران اهل بیت(ع) می‌شود. وقتی انسان می‌بیند که یک زن سالخورده با پای پیاده و بدون کفش روی این خاک قدم می‌گذارد، به ارادتش نسبت به اهل بیت(ع) افزوده خواهد شد.
رسانه ها باید این واقعه را در مقابل سکوت رسانه‌ای غرب، به طور حقیقی انعکاس دهند. امروز ما شاهد موج اسلامگرایی در غرب هستیم و در مقابل، آنها هم موج اسلام هراسی را با اسلام دروغین به راه انداخته‌اند.
اربعین توطئه دشمن را خنثی کرده است
امروز دشمن با خشن جلوه دادن چهره اسلام و حمایت از داعش و سایر فرقه های ضاله، تمام تلاش خود را می‌کند که از رویداد اربعین جلوگیری کند اما هیچ غلطی نتوانسته بکند!
اربعین آبی است بر روی همه آتش هایی که دشمن تا کنون برافروخته. اربعین توطئه های دشمن را خنثی می‌کند. لذا این وظیفه رسانه هاست که با انعکاس حرکت عظیم اربعین، سهمی در این راه داشته باشند. انعکاس این واقعه، رسالت بزرگی است که بر روی دوش رسانه‌هاست.
مساجد در این ایام چه فعالیت و برنامه ای دارند؟
مرکز رسیدگی به امور مساجد، به عنوان یکی از نهادهای حوزه دین و حوزه فرهنگی تا آنجا که میسور و مقدور است، در تشویق و ایجاد معرفت در بین نمازگزاران و مومنین، تمام تلاش خود را انجام داده و خواهد داد.
بسیاری از موکب داران مسیر پیاده روی اربعین اهل مسجد هستند. مساجد بسیاری هم در این مسیر موکب برپا کرده اند و از زائران ابا عبدالله الحسین(ع) پذیرایی مادی و معنوی میکنند. سخنرانان بسیاری از مساجد برای تبلیغ و آگاهی بخشی به این موکب ها دعوت شده‌اند. همچنین بسیاری از ائمه جماعات هم اکنون در مسیر نجف تا کربلا، پاسخگوی سوالات و شبهات زائران حسینی هستند.
مساجد مهمترین پایگاه های معرفتی و تثبیت عقائد مردم، مخصوصا نسبت به سید و سالار شهیدان عالم هستند. مساجد و روحانیت، فرهنگ ساز این موج عظیم زائرینی هستند که اکنون به سمت کربلا راهی شده‌اند.