مسجد می‌تواند «پاتوق» فرهنگی و رفاقت جوانان باشد

وی افزود: اولین چیزی که جوان به آن دقت دارد این است که شخصیت او را بزرگ و گرامی بدارند، این نیاز را خیلی ساده و بدون خرج می‌شود در مسجد اقناع کرد، امام جماعت، هیئت امنا و بسیج مسجد می‌توانند کاری کند که جوان در مسجد، محترم و باشخصیت محسوب می‌شود، ما امروز از همین نقطه ضربه می‌خوریم و خیلی از جوان‌ها به همین علت می‌روند و پشت سرشان را هم نگاه نمی‌کنند. بله، قطعاً جوان اشتباهاتی هم دارد چون ناپخته است اما همین ناپختگی باید با اصل «تغافل» که اصلی اخلاقی در اسلام است، جبران شود، در خیلی موارد هم باید کمک کرد تا مشکل جوان حل شود.

امام جماعت مسجدجامع سوهانک در ادامه گفت: اگر حقیقتاً مسجد برای جوان، مکانی گفت‌وگو محور باشد که بتواند شبهات فکری‌اش را مطرح کند و پاسخ‌های مناسب بگیرد و مورد رفتار محبت آمیز بگیرد، قطعاً از مسجد جدا نمی‌شود. در همین تهران بعضی منبری‌ها را نگاه کنید که چگونه جوان‌ها را به منبر خود جذب می‌کنند؟ خب چرا امام جماعت مسجد این گونه نباشد؟ شخصیت امام جماعت در مسجد حرف اول را می‌زند، اگر امام جماعت بتواند در مسجد شمّه‌ای از شخصیت رسول‌الله (ص) را به نمایش بگذارد، مردم جذب او می‌شوند، من می‌شناسم ائمه جماعاتی را که فقط برای نماز به مسجد می‌آیند و به حال ماموم خود کاری ندارند، این منطبق با اخلاق رسول خدا نیست. همچنین برگزاری جشن‌های مذهبی و برنامه‌های اجتماعی می‌توان شور و هیجان جوان را به مسجد آورد البته فشار شدیدی که دشمنان در فضاهای مختلف همچون فضای مجازی بر جوان وارد می‌کنند، در دور ماندن او از مسجد تاثیر دارد.

معتمدی تصریح کرد: بنده یک سال است مسئولیت مسجد جامع سوهانک را عهده‌دار هستم، از قدیم معتقد بودم که همه کارهای فرهنگی باید به مسجد منتهی شود و به حکم این حدیث که امیرالمومنین(ع) درباره رسول خدا(ص) می‌فرماید: «طبیبٌ دوّارٌ بطبّه» سعی می‌کردیم به دنبال جوان‌ها برویم و آن‌ها را به مسجد جذب کنیم. در این مسجد هم که آمده‌ایم سعی کرده‌ایم با دبستان پسرانه‌ای که نزدیک مسجد دایر است، ارتباط خوبی برقرار کرده‌ایم، در برنامه‌های مذهبی آن‌ها مشارکت داریم، جشن عبادت و جشن نماز و دسته‌های عزاداری آن‌ها را به مسجد آوردیم، به نوجوانانی که در بحث‌های علمی و پرورشی موفقیت کسب کرده‌اند، جایزه دادیم و تشویق کردیم.

مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه بهزیستی یادآور شد: نکته اساسی این است که سعی کردیم به نوجوان احترام بگذاریم، من بیشتر از آن چه که با یک پیرمرد صحبت کنم با یک جوان گفت‌وگو می‌کنم و از زندگی و درس او می‌پرسم، همچنین در هر محلی مثل محله ما سرشاخه‌های فرهنگی وجود دارد که ارتباط آن‌ها نیز باید با مسجد و مدرسه برقرار شود و این چرخه درست کار کند، مثل دارالقرآنی که در محله سوهانک داریم و بسیار منظم جلسات خود را برقرار می‌کند. علاوه بر طرح پیوند مدرسه و مسجد، بنده طرحی دارم که مدرسه‌ای در مسجد نام دارد، ما یک حسینیه در کنار مسجد دارم که می‌تواند فضایی تربیتی برای پسران و دختران ما باشد، استاد ما می‌فرمود مسجد فقط نمازخانه نیست و کسانی که چنین کردند، خیانتی در حق اسلام مرتکب شدند بلکه مسجد محل تعلیم و تربیت انسان‌ها است که اقامه نماز یکی از این موادّ تربیتی است، جوان برای ورود به مسجد باید یک سیر تربیتی و فکری داشته باشد که با استعدادهایی وارد و با توانایی‌هایی خارج شود.