چرا رفتن به مسجد از برنامه‌های خانوادگی ما محسوب نمی‌شود؟

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با انتقاد از نگاه حداقلی مردم و مسئولان به کارکردهای مسجد، باور امروز ما برخلاف دیدگاه اسلام را تک کارکرد بودن مساجد عنوان کرد.

(شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۵) ۱۰:۵۵

به گزارش پایگاه تخصصی مسجد به نقل از ایکنا حجت‌الاسلام سید مجتبی بهشتی، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم در در پاسخ به این سؤال که دستور مقام معظم رهبری در بخشی از سیاست‌های کلی خانواده «برجسته کردن کارکردهای ارتباط خانواده و مسجد» است، اکنون شرایط ارتباط خانواده و مساجد در چه وضعیتی قرار دارد؟ گفت: اینکه وضعیت ارتباط خانواده و مسجد چطور است به این باز می‌گردد که مسجد در جامعه کنونی ما چه جایگاهی دارد.

این محقق و کارشناس مسجد ادامه داد: یعنی اول باید ببینیم باور عمومی نسبت به مسجد چگونه است؟ باور سیاستگذاران و کسانی که مسئولیتی در جامعه اسلامی در خصوص مسجد دارند چگونه است؟ و در سیاست گذاری‌ها جایگاه مسجد کجاست؟ وقتی جایگاه مساجد در باور مردم و سیاستگذاران جایگاه درستی نباشد موجب می‌شود به جایگاه مسجد آنطوری که شایسته و بایسته است پرداخته نشود.

جایگاه حداقلی مسجد در جامعه اسلامی کنونی

این کارشناس مسجد به صراحت عنوان کرد: اکنون جایگاه مسجد در جامعه اسلامی یک جایگاه حداقلی است و رابطه خانواده و مسجد هم یک رابطه حداقلی است و اگر چه این رابطه حداقلی هم ثمرات بی‌شماری برای خانواده‌ها دارد، از جمله اینکه اکثر خانواده‌هایی که با مسجد در ارتباط هستند خیالشان از جهت تربیت فرزندانشان راحت‌تر است، آرامش بیشتری دارند، نسبت به آینده دینی و تربیتی فرزندان خود دغدغه کمتری دارند و ... اما اعتقاد ما این است که همه این مباحث همچنان جایگاه حداقلی برای مساجد است.

نویسنده کتاب «بررسی فقهی آوردن کودکان به مسجد» در پاسخ به این سؤال که برای اصلاح این رابطه باید چه کارهایی صورت گیرد؟ گفت: باید ابتدا باور عمومی را نسبت به جایگاه مسجد ارتقا دهیم به نحوی که همه معقتد شوند مسجد کارکردهای زیادی دارد. همانطور که مقام معظم رهبری در همین فراز می‌فرمایند «برجسته کردن کارکرد ارتباط خانواده و مسجد».

باور امروز ما برخلاف دیدگاه اسلام، تک کارکرد بودن مساجد است

وی ادامه داد: مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با ائمه جماعات مساجد فرمودند که مسجد یک نهاد منحصر به فرد است. مسجد در آیین اسلام صرفاً یک عبادتگاه نیست بلکه یک نهاد چند کاره است. اما امروز ما فقط در باور عمومی آن را عبادتگاه می‌دانیم. وقتی باور عمومی فقط یک نگاه تک کاره عبادی باشد ما به ثمرات حداقلی مسجد دست خواهیم یافت. برای تغییر باور عمومی در خصوص مسجد نیز باید خطبا، دستگاه‌های فرهنگی، هنرمندان و ... کار کنند.

این کارشناس مسائل مسجد گام دوم غیر از تغییر باور عمومی را تغییر باور سیستمی نسبت به مساجد عنوان و اظهار کرد: یعنی حکومت و مسئولان حکومتی و دولتی در جایگاه‌های مختلفی که قرار دارند باید به جایگاه مسجد در دین برسند و چنین جایگاهی را قبول داشته باشند. برخی به عنوان شعار این جایگاه را مطرح می‌کنند اما در سیستم چنین جایگاه و باوری وجود ندارد. همه کارشناسان و سیاستمداران می‌دانند انقلاب بر پایه مسجد بود که پیروز شد اما بعد از انقلاب جوش و خروش اهمیت دادن به مسجد را نمی‌بینیم.

حجت‌الاسلام بهشتی با تأکید بر اینکه وقتی باور سیاستمداران عوض شد آن زمان است که مدارس، مؤسسات فرهنگی و ... را با مساجد ارتباط داده مسجد را محور شهر قرار می‌دهند و سازه مسجد در شهرسازی و آیین نامه‌های شهرسازی ما جایگاه واقعی خود را به دست می‌آورد، عنوان کرد: وقتی مسجد محور شد خود به خود مردم با خانواده‌های خود به مسجد می‌روند اما وقتی مسجد را در حکومت محور قرار ندادید و نگاه حداقلی برای آن قائل شدید رفت و آمد خانواده‌ها هم کم خواهدشد.

چرا رفتن به مسجد جزو برنامه‌های خانوادگی ما محسوب نمی‌شود؟

وی در پاسخ به این سؤال که چرا رفتن به مسجد جزو هیچ کدام از برنامه‌های فرهنگی، تفریحی، آموزشی و ... خانواده‌های ما محسوب نمی‌شود؟ گفت: برای پاسخ به این سؤال نباید پیچیدگی‌های دوران کنونی را فراموش کنیم. پیچیدگی‌هایی که در دوران کنونی وجود دارد 20 سال پیش نبود. اکنون کودک، نوجوان و جوان ما ارتباط‌های مختلف و سرگرمی‌های متفاوتی پیش رویشان وجود دارد و حتی خانواده‌ها آنقدر سرگرمی‌های مختلف برایشان وجود دارد که انتخاب یک سرگرمی کار دشواری شده‌است.

مؤلف جلدهای 9 و 10 کتاب «فروغ مسجدی» ادامه داد: 20 تا 30 سال پیش چنین گستردگی وجود نداشت و انتخاب‌ کم بود. مسجد هم یک گزینه قابل توجه برای خانواده‌ها بود اما اکنون این پیچیدگی جایگاه مسجد را کاهش داده و اینکه خانواده‌ها اکنون با مسجد ارتباط کمی دارند دلیل این نیست که مسجد مشکل دارد، بخشی به فضای عمومی جامعه باز می‌گردد که به حدی سرگرمی وجود دارد که شاید فکر خانواده‌ها به مسجد نرسد.

وی اضافه کرد: در گذشته مهم‌ترین دلخوشی خانواده‌های متدین در شب‌های ماه رمضان رفتن به مسجد بود اما اکنون همان خانواده‌های متدین شب‌ها در خانه می‌مانند و چند سریال مذهبی می‌بینند و سعی می‌کنند با همین سریال‌ها ارتباط خود را با خدا برقرارکنند و فراموش می‌کنند که مسجد محل اصلی اتصال به خداوند است.

بهشتی در ادامه گفت: اکنون باور مردم و حتی باور امامان جماعت و روحانیان ما هم باور حداقلی به مساجد شده‌است. همین نگاه باعث شده که فقط ظهرها مسجد باز و عده‌ای در آن نماز بخوانند اما اینکه برای نوجوانان اطراف مسجد کار تربیتی صورت گیرد، برای خانم‌هایی که اطراف مسجد زندگی می‌کنند و اوقات فراغت فراوانی دارند و می‌توانند در مسجد کارهای بزرگی انجام دهند فکری نمی‌شود. پس باید اول نگاهمان را عوض کنیم و کارکرد حقیقی و بزرگ را به مسجد بازگردانیم.

وی تصریح کرد: وقتی باور نمی‌کنیم که مسجد می‌تواند نخبه پرور باشد و وقتی باور نمی‌کنیم که نخبگان ما ایمان‌های قوی دارند و می‌توان آنها را با مسجد مرتبط کرد و... دیگر مسجد هم آمادگی چنین فعالیت‌هایی را نخواهد داشت و خانواده‌ها هم در مسجد حضور منسجمی نخواهند‌داشت.

(شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۵) ۱۰:۵۵

https://news.masjed.ir/u/nxa

اظهار نظر