به گزارش سرویس مسجدپژوه پایگاه تخصصی مسجد، حجت‌الاسلام روح‌الله کریمی از مدیریت تولید و محتوای معاونت فرهنگی و اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد در یادداشتی به مناسبت حرکت شرورانه‌‌ی اخیر رژیم جعلی اسرائیل نوشت؛ رژیم صهیونی بالاخره دست به یک حماقت تاریخی زد و به خاک کشور عزیزمان، ایران اسلامی، تهاجم نمود. در این راستا به چهار سؤال مهم باید پاسخ داده شود:
۱- سطح تهاجم رژیم در چه حد بوده است؟
۲- قدرت بازدارندگی و پدافندی ایران در چه سطحی بوده است؟
۳- آیا ایران پاسخ خواهد داد؟
۴- در صورت پاسخ، سطح آن چه میزان خواهد بود؟
پاسخ سؤال اول و دوم، در هم تنیده است و یک جواب برای هر دو سؤال وجود دارد: سطح حمله رژیم بسیار بالا بوده و قرار بر این بوده که بالاتر هم برود، اما عملکرد فراتر از انتظار سیستم پدافندی ایران، این نیت شوم دشمن صهیونی را نقش بر آب نموده است. رژیم قصد تهاجم به ایران با ۱۴۰ فروند جنگنده را داشته که در فاز اول، ۱۰۰ جنگنده به پرواز در آمده‌اند. با موفقیتی که سیستم پدافندی ایران نشان می‌دهد، حمله در همان موج اول خود باقی می‌ماند. گفته می‌شود چند فروند جنگنده نیز توسط سیستم پدافند ایران منهدم شده‌اند که باید منتظر تأیید رسمی بمانیم.
اندکی پیش از عملیات نیز، جنگال وسیعی علیه سامانه‌های پدافندی ایران با هدف اختلال در این سامانه‌ها به راه افتاده که به لطف خداوند و هوشمندی دلاوران پدافندی ایران اسلامی، تا حد زیادی خنثی شده است. البته در بعضی مناطق، از جمله پارچین و خجیر، خساراتی بر زیرساختهای نظامی ایران وارد شده که به هیچ وجه به معنای از بین رفتن توان نظامی ایران نیست و توان نظامی ایران، منحصر در این مناطق نیست و رژیم صهیونی نباید خود را به این آسیبها دلخوش کند. البته هدف اصلی رژیم در موج اول حمله، نابودی زیرساختهای پدافندی ایران بوده که منتفی شدن موج‌های بعدی، نشان از ناکامی دشمن در رسیدن به این هدف دارد.
اما اصلی‌ترین سؤال شاید سؤال سوم باشد. جواب سؤال چهارم متوقف بر جواب سؤال سوم است.
برای پاسخ به سؤال سوم و چهارم اشاره به تعبیری دقیق درباره حماقت رژیم صهیونی داریم: «ضربه کوچک، گستاخی بزرگ» (۱)
ضربه رژیم علیرغم تدارک وسیعی که دیده بود و تبلیغات گسترده‌ای که داشت، به دلیل قدرت پدافندی ایران و البته بالاتر از همه، لطف خداوند، ضربه‌ای کوچک بود، اما گستاخی رژیم برای حمله به ایران، بسیار بزرگ بود. پس از پایان جنگ تحمیلی، این اولین حمله مستقیم به خاک مقدس جمهوری اسلامی بوده است. البته این موضوع، مسکوت بماند که چرا رژیم پس از عملیات وعده صادق ۱ چنین گستاخی‌ای ننمود، اما پس از عملیات وعده صادق ۲، جرأت چنین کاری را به خود داد. جواب این سؤال، مجالی دیگر می‌طلبد؛ اما به هر حال در حال حاضر، چنین گستاخی بزرگی انجام شده است. خوی رژیم پلید صهیونی این است که مرحله به مرحله، دشمن خود را می‌سنجد و بر اساس عکس‌العملی که از او می‌بیند مراحل بعدی را اجرایی و یا منتفی می‌کند. اگر در مرحله قبلی، عکس‌العمل محکمی دریافت نکند، در مراحل بعدی با شدت بیشتری تهاجم خواهد کرد. پس لازم است پاسخی به او داده شود که مراحل بعدی گستاخی او متوقف شود.
دستورالعمل‌های قرآنی همچون آیه «فمن اعتدی علیکم فاعتدوا علیه بمثل ما اعتدی علیکم» (بقره/ ۱۹۴) و «قاتلوهم حتی لا تکون فتنه» (بقره/۱۹۳) و «ولیجدوا فیکم غلظة» (توبه/۱۲۳) نیز وجوب شرعی پاسخ ایران را افاده می‌نماید.
بنابراین تحلیل عقلی و دلیل نقلی، دلالت بر وجوب پاسخ سهمگین به رژیم صهیونی دارد. اما جواب سؤال چهارم که ناظر بر سطح پاسخ است، این است که سطح پاسخ باید بیش از دو عملیات قبلی باشد. سطح پاسخ باید طوری باشد که رژیم موقت را از فکر حمله مجدد بازدارد. این پاسخ باید طوری باشد که زیرساختهای حیاتی نظامی و استراتژیک رژیم را نابود کند تا رژیم نتواند خود را برای پاسخ بعدی احیا کند. همچنین اگر کشورهای منطقه پایگاههایی برای حمله به ایران در اختیار رژیم فاسد قرار داده‌اند باید این پایگاهها منهدم شوند تا این کشورها نیز هزینه سنگینی برای این خیانت خود بپردازند.
همه مردم ایران باید یکپارچه این مطالبه را داشته باشند. در گستاخی اخیر رژیم، قدرت بازدارندگی کشور به لطف اهل بیت علیهم‌السلام آنقدر بالا بود که آرامش مردم عزیزمان سلب نشد، اما اگر چنانچه پاسخ مناسبی داده نشود، ممکن است گستاخی‌های بعدی، خدایی ناکرده این آرامش را سلب نماید. مطالبه گسترده برای پاسخ مناسب، می‌تواند سوخت بسیار خوبی برای موشک‌های ایران برای فرود آمدن بر فرق سر نحس و نجس جانیان صهیونیست باشد. (۲)
پ.ن
(۱) روزنامه آگاه، شماره ۱۰۹
(۲) مقام معظم رهبری: «فریاد انتقام ملت ایران، سوخت حقیقی موشک‌هایی بود که پایگاه آمریکایی را زیر و رو کرد.» ۱۳۹۸/۱۰/۲۷