به گزارش سرویس مسجدخبر پایگاه تخصصی مسجد؛ در سالهای اخیر و پس و پیش از هر فتنه‌ای این کلمه را از زبان دشمنان و دوست نماها می‌شنویم. «رفراندوم»! این روزها، اما بیشتر از هر زمانی دشمن آن را فریاد می زند! دشمنی که حتی به نسبت جمهوری اسلامی، انتخابات نداشته و خیلی‌شان هنوز قانون اساسی هم اندارند. با این حال در عمر ۴۳ ساله انقلاب اسلامی ایران، افتخار این است که علاوه بر انتخابات شوراها، مجالس و ریاست جمهوری، قانون اساسی چندین بار به رفراندوم گذاشته شده و حتی بالاتر از آن، نوع حکومت هم با رفراندوم تعیین شده است. در این همین رابطه یادداشتی(به صورت پرسش و پاسخ) به دست مسجدخبر رسیده که در ادامه می‌خوانید.
رفراندوم؛ خلاف شرع، خلاف عقل، خلاف عرف!
چرا نظام خود را به رفراندوم نمی گذارد؟
پاسخ :
این شبهه‌ی رایج را می توان هم با نگاه اسلامی و هم با نگاه سکولاری پاسخ داد!
- اسلام اجازه نمی دهد که حاکمیتش را به رفراندوم بگذاریم!
چرا اول انقلاب امام (ره) این کار را انجام دادند؟!
پاسخ: آن زمان هنوز نظام اسلامی تشکیل نشده بود و پیش از تشکیل حکومت، نوع حکومت به رفراندوم گذاشته شد؛ اما وقتی که نظام اسلامی تشکیل شد، دیگر برای تغییر و یا براندازی آن رفراندوم برگزار نمی شود؛ چون اسلام چنین اجازه ای را نمی دهد که یک حاکمیت مبتنی بر اصول ناب اسلامی به رفراندوم گذاشته شود...
پس از ۲۵ سال غصب خلافت، زمانی که مردم به امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) برای قبول خلافت مراجعه کردند، در ابتدا نپذیرفتند؛ تا اینکه عموم مردم با اصرار حجت را بر ایشان تمام کردند. آنگاه که با اصرار آحاد جامعه حاکمیت را پذیرفتند و حکومت خود را آغاز کردند، در برابر مخالفین خود جنگیدند و برای حفظ حکومت در سه جنگ بزرگ مبارزه کردند!
از سوی دیگر، فرض کنید رفراندوم برگزار شده و جمهوری اسلامی از بین برود؛ اول اینکه مردم تحت زعامت چه کسی و به چه نظامی باید رای بدهند؟!
به سلطنت طلب ها، مجاهدین، تجزیه طلب ها، اپوزیسیون غربگرا و ...
وقتی خبرنگار از یکی از افرادی که صریح ترین دشمنی با جمهوری اسلامی را داشت(نیما (روح الله) زم)، سؤال کرد آیا شما تا به حال ناامید شده اید؟ گفت بله؛ جایی ناامید شدم که با خود گفتم حالا جمهوری اسلامی نه؛ چه کسی بیاید؟!
ثانیاً به فرض تشکیل نظامی جدید مبتنی بر خواسته ی قاطبه ی مروم، نیروهای انقلابی و حزب اللهی در برابر چنین حکومتی قطعاً قیام می کنند تا آن حکومت را سرکوب کنند و مجدّداً حکومت اسلامی شکل بگیرد...
چرا خود را به رفراندوم نمی گذارید؟
- پاسخ به این شبهه با نگاه سکولاری :
این شبهه را فقط برای مردم ایران درست می کنند! وگرنه شما از هیچیک از مردم آمریکا و اروپا نشنیده اید که چرا آمریکا یا فلان کشور اروپایی خود را به رفراندوم نمی گذارد!
- هیچ کشوری در دنیا حتّی یکبار خودش را به رفراندوم نگذاشته است؛
نه نوع نظام خود را و نه قانون اساسی خود را!
نزدیک ۲۵۰ سال از زمان حکومت آمریکا می گذرد؛ چرا آمریکا یکبار خودش را به رفراندوم نمی گذارد؟!
چرا انگلیسی که حتی قانون اساسی هم ندارد، چرا ایتالیا، آلمان، کره، ژاپن و... یکبار خودشان را به رفراندوم نمی گذارند؟!
- علاوه بر اینکه اصلاً امکان برگزاری رفراندوم وجود ندارد!
چون سیستم انتقال قدرت همراه با قوانینش توسط چه کسی اجرا شود؟!
مثلاً می گویند این حکومت فاقد صلاحیت است؛ حالا اگر فاقد صلاحیت است چگونه انتخابات را برگزار کند؟ اصلاً انتخابات زیر نظر چه کسی قرار بگیرد؟!
- مساله ی دیگر اینکه کسانی که این درخواست را دارند چند سال یک بار می خواهند رفراندوم برگزار شود؟!
مثلاً شخصی می گوید ۲ سال یک بار؛ نظر دیگری این است که ۸ سال یک بار، ۱۰ سال یک بار یا ۵۰ سال یک بار!
سؤال این است که کدام حکومتی برنامه ی خودش را ۲ ساله ۵ ساله یا ۴۰ ساله طرح ریزی می کند؟!
در یک کشور باید ثبات اتفاق بیفتد، آن کشور هیچ وقت اجازه نمی دهد رفراندوم برگزار شود و مردم، حاکمیت کشور را به رأی بگذارند و حکومت عوض شود.
مقایسه ایران و آمریکا در برگزاری رفراندوم!
یکی از شبهات این روزها، مقایسه دموکراسی در ایران و آمریکا است و این گونه وانمود می شود که نظام آمریکا الگو و نمونه ی دموکراسی و خواست مردم است.
بررسی تاریخ آمریکا به وضوح چنین خیالی را باطل می کند:
آمریکا بیش از ۲۳۰ سال پیش، نوع حکومت و قانون اساسی اش را مشخص کرد؛ بدون اینکه مردم دخالت مستقیم یا غیرمستقیم در آن داشته باشند.
این کار نیز فقط در ۱۱ ایالت آمریکا آن هم توسط افرادی که هیچ یک نماینده مردم آمریکا نبودند صورت گرفت.
۳۷ نفر کنار هم نشستند و متنی را که یک نفر از آنها نوشته بود به عنوان قانون اساسی انتخاب کردند!
مردم فعلی آمریکا نیز هیچ یک نه تنها خودشان، بلکه پدر و پدربزرگ های آنها نیز در زمان تصویب قانون اساسی آمریکا نبودند.
اما آیا تا به حال از مردمش شنیده اید که بگویند چرا رفراندوم برگزار نمی شود و نظر ما را نمی پرسید؟!
جالب است که اولین انتخابات های تاریخ آمریکا با مشارکت ۱۱ درصدی و ۶ درصدی برگزارشده است که طبیعتاً نامزد انتخاب شده درصد پایین تری از مشارکت مردم را داشته است!
حتی رئیس جمهور آمریکا که اکنون انتخاب می شود هم با رأی مستقیم مردم نیست و تنها ۵۳۸ نفر از افرادی که آن هم توسط هیئت حاکمه و احزاب آمریکا تأیید می شوند رئیس جمهور را انتخاب می کنند!
جالب است که از زمان استقلال آمریکا از پادشاهی بریتانیا تاکنون، اغلب رؤسای جمهور آمریکا از خاندان سلطنتی بریتانیا یا فرانسه بوده اند! این هم از وضعیت استقلال آنها است.
شما نمی شنوید که در آمریکا کسی قانون اساسی و نظام آمریکا را زیر سؤال ببرد و از سوی دیگر با معارضین ساختار آمریکا نیز به بدترین شکل ممکن برخورد می شود.
نمونه بارز آن نیز رئیس جمهور وقت آمریکا، ترامپ است؛ با وجود اینکه خودش هنوز رئیس جمهور آمریکا بود، فضای مجازی را برای اظهارنظر او بستند، به جرم اینکه دعوت به اعتراض و شورش کرده است.
در واقع و در پایان باید از کسانی که از جمهوری اسلامی می خواهند که خود را به رفراندوم بگذارد تا ببیند چقدر مردم خواستار آن هستند باید پرسید: چرا در آمریکا و اروپا رفراندوم برگزار نشده و نمی شود؟!
حجت اله ذاکر