به گزارش پایگاه تخصصی مسجد، خداداد عزیزی بازیکن اسبق و کاپیتان تیم ملی ایران، در خصوص مسجد و خاطراتش از مسجد گفت. مشروح این گفتگو به شرح زیر است.
خاطره ای از مسجد و حضورتان در مسجد بیان کنید؟
من بچه جنوب شهر هستم و در خانواده‌ای کاملا مذهبی به دنیا آمدم. در محله‌ای به نام رضاییه مشهد و در مسجدی به همین نام از کوچکی حضور داشتم و تا 17 سالگی هم دائما در مسجد رضاییه حضور داشتم تا اینکه فوتبال باعث دوری‌ام از مشهد شد. الان پدرم در سن 84 سالگی با وجود اینکه برایش سخت است، نمازش را در همین مسجد ادا می کند. من هم خاطرات خوشی از این مسجد و دیگر مساجدی که در آن حضور داشتم، دارم.
چه میزان توسل به مسجد و بقاع متبرک در موفقیت ورزشکاران و قبل از مسابقات مفید خواهد بود؟
بهنظرمن تاثیر بسیار زیادی دارد ولی در خصوص کسانی که اعتقادات کاملا راستنیدارند. الان ریاکاری در فوتبال زیاد شده و خلوص گذشته دیده نمی‌شود. دین ودینداری را در ورزش فوتبال از بین بردند، بس که فساد در فوتبال زیاد است. وقتی افرادی پیدا می‌شوند که قرآن دست‌شان است و به بازیکن ناسزا می‌گویند. وقتی دست روی قرآن می‌گذارند ولی حق بازیکن را می‌خورند. رخ دادن چنیناتفاقاتی باعث شده تا اعتقادات کم شود و این در حالی است که اگر با خلوصنیت سمت خدا بروی هیچ‌گاه تنها نخواهی بود.
وجود مساجد در کنار محیط های ورزشی چه میزان در فرهنگ‌سازی موثری است؟
تاثیر فراوانی دارد ولی بهتر آنکه اعتقاد قلبی باشد. من سال 67 که بازیکن ابومسلم بودم 7 تا 8 بازیکن را می‌شناختم که در ماه رمضان روزه می‌گرفتند و تمرین می کردند. سال‌های 80 تا 84 در پاس بودم و آن زمان هم 4 بازیکن روزه می‌گرفتند. الان هیچ بازیکنی روزه نمی‌گیرد و اصل دین که نماز است بسیار کمرنگ‌تر از گذشته شده است. فرهنگ‌سازی باید اصولی باشد تا به نتیجه برسیم.
چه میزان نمازخانه و مسجد در کنار استادیوم ها و اماکن ورزشی کمبود داریم؟
به نظرم غیر از استادیم امام رضا(ع) ما در استادیوم‌های دیگر اثری از نمازخانه ندیدم. اگر هم بوده آن قدر مکان آن کوچک بوده که من متوجه نشدم. متاسفانه خیلی چیزهای خوب را خودمان از بین بردیم و انتظار این است که فضایی برای عبادت به ورزشکاران و تماشاگران داده شود که همه در آن احساس آرامش کنند.
مسجد چگونه می تواند در ترویج اخلاق و صفات پهلوانی به ویژه در ایام نوجوانی موثر باشد؟
این مسئله هم بستگی به اعتقاد آدم‌ها دارد. من خودم تاثیر نماز را در زندگی شخسی‌ام دیدم و معتقدم اعتقادات را از نوجوانان و جوانان گرفته‌اند و به سختی می‌توان آن را به آنها داد. من به شخصه از نماز و مسجد ضرر نکردم. دین یک مسئله خصوصی است و به زور آدم‌ها دیندار نمی شوند. من در آلمان و در تیم کلن که بودم وقتی برای آنکه نمازم قضا نشود در رختکن نماز می‌خواندم، خیلی از بازیکنان مسخره می‌کردند و پشت‌سرم ادا در می‌ائوردند و دولا و سه لا می‌شدند. ولی بعد از دو سال از رو رفتند چرا که فهمیدم من در اعتقادم راسخ هستم.