به گزارش پایگاه تخصصی مسجد ، حضرت آیت الله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق این هفته خود که در مسجد احمدآباد شهرستان دماوند برگزار شد با اشاره با ایام عرفه و عید سعید قربان بیان داشت : این روز که از اعیاد رسمی دین ماست در حقیقت روز مخصوص دعا و مناجات با پروردگار است.
وی ادامه داد : اسلام راه های زیادی برای تقرب انسان به خداوند تعیین کرده است، یکی از این راه ها راه علم و عالم شدن است تا انسان خود را بشناسد جهان پیرامون خود را بشناسد و ارتباط بین خود و جهان را بشناسد و بفهمد همه اینها تحت تدبیر یک مدبر واحد به نام خداست.
این استتاد اخلاق اذعان داشت : راه دیگر تقرب انسان به خداوند راه عبادت است که آن هم در راستای علم است یعنی انسان باید با علم و شناخت عبادت کند و بداند حقیقتا چه کسی را عبادت میکند.
آیت الله جوادی آملی با تشریح اهمیت دعا و مناجات ابراز داشت : در کنار دو راه بیان شده ، راه سوم برای تقرب به درگاه خداوند جمع بین علم و عبادت است که همان دعا و نیایش می باشد. دعا نه به این مفهوم که تنها چیزی را از خداوند طلب کنیم بلکه ما در دعا باید خود را در هر حال مضطر و یا در لحظه آخر عمر فرض کنیم و مانند همچنین کسی خدا را صدا بزنیم. این ناله و زاری را خداوند دوست دارد.
وی خاطرنشان کرد : فرق است بین دارایی و دانایی. بسیاری از افراد دانا هستند و علم دارند اما به علم خود عمل نمی کنند و اصطلاحا دارا نیستند. دعا که طبق بیان اهل بیت، مغز عبادت است راهی است برای دارا شدن.
این مفسر قرآن به داستان حضرت ابراهیم در قرآن کریم اشاره کرد و گفت : وقتی حضرت ابراهیم به فرمان خدا هاجر و کودک تازه به دنیا آمده اش یعنی اسماعیل را در سرزمین مکه تنها گذاشت هاجر گفت ما را در این سرزمین به چه کسی می سپاری؟ ابراهیم پاسخ داد این سرزمین صاحبی دارد و تو و فرزندت را به صاحب این سرزمین میسپارم. دعا ما را به این مرحله از ایمان می رساند. همانطور که کعبه جای استجابت دعاست روز عرفه هم روز استجابت دعاست، منتها در دعا باید علم و عمل در کنار هم باشد.
وی تصریح داشت : طبق بیان قرآن انسان موجودی است ابدی و موجود ابدی کالا و توشه ابدی میخواهد. بهترین کالای ابدی برای انسان همین دعایی است که با ناله و ضجه همراه باشد لذا فرصت زرین عرفه را از دست ندهیم چرا که ما حوادث سختی در پیش داریم که عرفه روز آماده شدن برای آن روزها و حوادث سنگین است.
آیت الله جوادی آملی تاکید داشت: خداوند میفرماید در وجود اکثر مومنین یک شرک خفیف وجود دارد. اکثر افراد در باطن خود مال و مقام را پرستش میکنند. روز عرفه روزی است که انسان می تواند جان خود را از غبار این شرک خفیف بزداید و موحدانه خدا را صدا بزند.
در این روز اگر حقی بر گردن ماست آن را ادا کنیم و دیگران را از دعای خود محروم نسازیم همه را دعا کنیم و بدانیم هیچ چیز از کرم بی انتهای خداوند کم نمیشود بلکه خود این دعا باعث عنایت بیشتر خداوند به ما خواهد شد.