به گزارش پایگاه تخصصی مسجد، تخریب بقیع، به معنای خراب کردن آرامگاهها و بناهای مذهبی و تاریخی قبرستان بقیع در مدینه به دست وهابیان است. وهابیان دو بار، یکی در ۱۲۲۰ و دیگری در ۱۳۴۴ قمری با بدعت شمردن بنای بر قبور و زیارت، به تخریب اماکن و بقعههای بقیع پرداختند. تخریب بقیع اعتراضات شدیدی را در کشورهای مسلمان از جمله ایران برانگیخت. بسیاری از شیعیان، هر سال در هشتم شوال که با عنوان یوم الهدم شهرت یافته، مجالسی برگزار میکنند و به مرثیهخوانی و یادآوری حادثه تخریب بقیع میپردازند. آنچه در ادامه میآید یادداشت حجت الاسلام محمد صدارت امام جماعت مسجد امام حسن مجتبی(ع) درباره انگیزه تخریب بقیع توسط فرقه وهایب است.
از جمله فعالیتهای این فرقه انگلیسی می توان به صدور فتاوای فاقد اساس علمی برای مقابله با کارآمدی اسلام، تکفیر مذاهب اسلامی برای مقابله با دستور قرآنی وحدت مسلمین، کشتار مردم بی گناه برای مقابله با رحمانیت و جذابیت اسلام، اعمال محدودیتهای خارج از شرع برای زنان به منظور تخریب وجه مترقی اسلام در تکریم بانوان، حمایت و مشارکت در جنایات جبهه استکبار برخلاف دستورات اسلام مبنی بر عدم همکاری و همراهی با دشمنان اسلام اشاره کرد.
علاوه بر این دشمنیها یکی دیگر از جنایات وهابیت علیه اسلام مقابله با مسائل تاریخی و از بین بردن آثار تاریخی به عنوان نمادهای قدمت و اسباب شناساندن وقایع تاریخی اسلام است، آثاری که هر یک از آنها برگی از تاریخ اسلام بوده و مراجعه به پیشینه آن میتواند یادآور مسائل مهم فکری و رفتاری صدر اسلام باشد.
از جمله این تخریبها تخریب بارگاه ائمه بقیع است که در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری از سوی بزرگان تندروی این فرقه روی داد، البته تخریب بقیع نه اولین و نه تنها اقدام تخریبی ایشان بوده بلکه پیش از آن، با قدرت یافتن سعودیان در مکه، طائف و جده بنای اماکنی نظیر گنبدهای قبور حضرات عبدالمطلب، ابوطالب، خدیجه، حوا علیهم السلام و قبر ابن عباس از صحابی بزرگ رسول خدا(ص) نیز دستخوش تخریب وهابیان قرار گرفته بود اما بقیع از آن جهت اهمیت پیدا کرد که صرفا یک قبرستان نبود بلکه گنجینهای از تاریخ صدر اسلام است.
در ابتدا محل خاکسپاری مردم مدینه بقیع نبود بلکه اموات را در دو گورستان "بنی حرام" و "بنی سالم" و گاهی نیز در منازل خودشان دفن میکردند و پس از آن که رسول خدا(ص) جناب ابراهیم فرزند خود را در بقیع دفن کرد اقبال عمومی مردم بر اساس علاقهشان به پیامبر اسلام(ص) به سمت بقیع شدت گرفت و بعدها بسیاری از بزرگان صحابه و تابعین در کنار وابستگان به شخص حضرت رسول(ص) در این قبرستان دفن شدند که معرفی هر یک از آنها به جهانگردان و اسلام شناسان در بازدید از این محل میتوانست برگ زرینی از تاریخ صدر اسلام را ورق بزند و در نشر حقایق اسلامی ایفای نقش کند.
با توجه به اینکه از بین بردن آثار تاریخی اسلام یکی از رئوسی است که بریتانیای کبیر در اساسنامه فرقه ضاله وهابیت پیش بینی کرده است، عدم موفقیت دست پروردههای تکفیری آل سعود در این زمینه در کشورهای سوریه و عراق نشانگر ارزش و قدرت مردمی مدافعان حرم است و جهان اسلام باید به این امر توجه کند که اگر فرهنگ تشکیل بسیج مردمی شیعه و سنی که در مدافعان حرم تبلور پیدا کرد در تمام رویدادهای جهان اسلام نقش داشته باشد دیگر شاهد حوادثی نظیر آنچه که در ابتدای به قدرت رسیدن سعودیان رخ داد نخواهیم بود.
از این رو جای دارد سران کشورهای اسلامی با مطالعهی روند تشکیل و فعالیت بسیج مردمی در قبال داعش و نقش بزرگانی نظیر امام خمینی(ره)، امام خامنهای و آیت الله سیستانی در این موضوع برنامهای جامع برای مقابله با توطئههای استعمارگران و خیانتهای خاندان آل سعود به امت اسلامی و پیشگیری از وقایعی نظیر هشتم شوال تدوین کنند.