به گزارش پایگاه تخصصی مسجد هر چند تبدیل شدن مساجد به ستاد انتخاباتی یک کاندیدا و استفاده جناحی از آن ، صحیح نیست اما باید به این نکته مهم نیز توجه داشت مساجد در طول تاریخ اسلام، به عنوان پایگاهی ارزشمند برای فعالیت‌های دینی، اجتماعی، فرهنگی و مسائلی از این دست بوده‌اند. این کارکرد را می‌توان در آغاز پیدایش اسلام نیز ردیابی نمود. به این معنی که پیامبر و یارانشان برای عبادت، اجرای برنامه‌های آموزشی، و حتی مرکزی برای تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی اجتماعی جامعه آن روزگار از پایگاه مساجد استفاده می‌نمودند.
بسیاری از مشورت‌هایی که پیامبر با یاران خود داشتند، نیز سخنرانی‌های ایشان راجع به مسائل مختلف، اعلام جهاد، سازمان‌دهی نیروها و ... در این پایگاه صورت می‌گرفت. این روند بعد از پیامبر و در طول تاریخ اسلام هماره قابل توجه است. وجود مساجد جامع در هر شهر به خصوص شهرهای با سابقه تاریخی طولانی‌تر، نشان‌دهنده این است که این مراکز پایگاهی اصلی در شهرهای اسلامی برای انجام امور مختلف بوده است.
در دوران انقلاب اسلامی نیز شاید به جرأت بتوان از مساجد به عنوان مهمترین پایگاه انقلاب اسلامی یاد کرد. جوانان پرشور و متدین بیشتر در مساجد سازمان‌دهی شده، با استفاده از ظرفیتی که این مکان‌ها در اختیار ایشان قرار می‌داد از آن به عنوان پایگاهی مهم و اثربخش در روند انقلاب اسلامی بهره می‌جستند. امروزه شما در شهرهای مختلف که سفر کنید بیشتر مراکزی که به عنوان پایگاه انقلاب اسلامی معرفی می‌شوند مساجد هستند.
در دوران بعد از انقلاب نیز شاهدیم که مساجد پایگاه‌هایی برای تبیین اهداف و نیز حفاظت از دستاوردهای انقلاب اسلامی بوده و هستند. سازمان‌دهی جوانانی که برای دفاع از این مرز و بوم به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام می‌شدند، بیشتر از پایگاه‌های مساجد بود. بنابراین مسجد به عنوان مکانی عمومی با داشتن ظرفیت‌های مختلف، هماره پایگاهی برای نشر دین، و تبیین مسائل سیاسی اجتماعی اسلامی است.
حال اگر از این فرصت، و ظرفیت بتوان در راستای رسیدن به اهداف نظام اسلامی بهره برد، نبایستی آن‌را به دیده از بین رفتن اصالت‌ها دانست. اگرچه، استفاده ابزاری در راستای منافع عده‌ای خاص از یک مکان عمومی مذهبی بدون دغدغه حمایت از حق و ارزش‌ها، همانند هرگونه استفاده ابزاری، امری ناپسند بوده، احتمال می‌رود آن ظرفیت‌های مثبت و مطلوب را نیز از دست داده، یادآور مسجد ضرار در دوران پیامبر باشد. اما اگر مساجد در هر محله بتوانند مرکزی فعال، برای دفاع از حق و حقیقت، و مبارزه با ظلم و فساد باشند، حتی اگر این دفاع از حقانیت و ارزش‌ها، به واسطه حمایت از شخص یا گروهی خاص باشد، باید گفت به مهمترین اهداف مساجد دست یافته‌اند، نه این‌که از این امر به عنوان امری نقدی یاد کنیم.
اگر معتقد باشیم که لازم است از مساجد به عنوان مکان‌هایی صرفاً جهت انجام امور مذهبی استفاده نمود، و طرح مسائل فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، دفاع از حق و ... به نوعی از بین‌برنده تقدس این مکان است، ناخودآگاه در دام نوعی سکولاریسم، یا به تعبیری جدایی دین از سیاست، افتاده‌ایم.
بنابراین در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت؛ با توجه به تاریخ اسلام مساجد به عنوان پایگاه‌هایی مهم، لازم است و باید مکانی برای تبیین صحیح مسائل جامعه اسلامی و پیشبرد اهداف اسلامی در همه ابعاد آن باشند. اگرچه استفاده ابزاری از آن یا بهره‌بری صرفاً در راستای منافع افرادی محدود یا تبلیغات جناحی ، به نوعی ضربه به این پایگاه مهم است، ولی اگر حمایت از فرد یا گروه خاص به معنی دفاع از حق و حقیقت باشد، یا به تعبیر دقیق‌تر در راستای رسیدن به اهداف نظام اسلامی باشد، دیگر به معنی استفاده ابزاری نخواهد بود.