پایگاه تخصصی مسجد، گروه بین الملل: مالزی یکی از کشورهای اسلامی بوده که موفق به تلفیق سبک معماری خاص و ویژه منطقه آسیای جنوب شرق با معماری اصیل اسلامی شده است. معماری مساجد این کشور تا حد زیادی برگرفته از سبک معماری به کار رفته در ساخت معابد بودایی که در منطقه شرق و جنوب شرق آسیا بوده و از این حیث، دارای نقش و نگارهای بسیار ریز و هنرمندانه ای است که مختص منطقه مذکور بوده و چشم همگان را به خود خیره می سازد.
از سوی دیگر با توجه به آب و هوای استوایی حاکم در منطقه، استفاده از مصالح خاص در بنای ساختمان این مساجد خودنمایی می کند. به عنوان مثال می توان به استفاده از سقف های شیروانی عمدتا بتونی، استفاده از چوب های بامبو در بنا و همچنین رنگ های شاد و روشن در تزئین بنای مساجد این کشور اشاره کرد.
«مسجد محمدی» شهر کوتا باهارو از مساجد زیبا و قدیمی این کشور است که به سال 1867 میلادی و در زمان سلطنت سلطان محمد دوم (1886-1830) در این کشور ساخته شد. بنای اصلی مسجد همانگونه که پیشتر گفته شد به رسم همه ساختمان های قدیمی مالزی از چوب ساخته شده بود که در سال 1922 تخریب شده و بنای فعلی سیمانی به جای آن ساخته شد. بنای فعلی مسجد در سال 1931 توسط حاکم وقت منطقه یعنی سلطان اسماعیل افتتاح شد.
تاریخ بازسازی های بعدی بنای مسجد به سالهای 1959، 1968 و 1987 میلادی باز میگردد.
مسئولیت نگهداری و نظارت بر این مسجد هم اکنون بر عهده شوراهای فرهنگی اسلامی و کلانتان مالزی می باشد.
