حجت‌الاسلام کاظمی مربی اصول و فنون مشاوره کاربردی در گفت‌وگو با پایگاه تخصصی مسجد با بیان اینکه مسجد از قدیم الایام مرکز حل مشکلات مردم بوده است، گفت: پیش تر تمام مشکلات از جزئی‌ترین‌ها تا حساس‌ترین مسائل در مسجد بیان و حل می‌شده است. برای مثال حضرت رسول اکرم(ص) از نهی کردن برای زیاد خوردن خرما تا حکم پرونده قتل را در مسجد پیگیری می‌کردند.
وی تصریح کرد: در زمان حال هم مردم به ائمه جماعات اطمینان خاطر دارند و برای مشاوره پیش آنها می‌روند و چه بهتر است که روحانیان ما هم‌چون رسول اکرم(ص) مصداق طبیب دوار باشند و همیشه برای اصلاح امور مسلمین کوشش کنند و همواره به دنبال کشف مشکلات روحی و روانی و اخلاقی و اعتقادی مردم و درمان آن باشند.
وی در ادامه افزود: امروز ضرورت جامعه به گونه‌ای است که ائمه جماعات حداقل در یک رشته، تخصص داشته باشند که همین تخصص تاثیر صحبت های مخاطب را بیشتر می‌کند.
حجت‌الاسلام کاظمی با بیان اینکه ائمه جماعات در شرایط کنونی باید به علوم مدیریت، جامعه شناسی، روان‌شناسی و مسائل تربیتی اگاهی داشته باشند، گفت: ائمه جماعات باید هرچند نسبی از علوم مختلف بهره برده باشند تا در مقابل مشکلات روز واکنش مناسب را نشان دهند.
این استاد مشاوره درباره راه های پویا کردن مساجد گفت: به جای اینکه کتابخانه‌ها و ورزشگاه ها را در جاهای دیگر بنا کنیم آنها را به سمت مسجد هدایت کنیم، از دیگر راه جذب ورود روحانیت به مسائل درسی نوجوانان است برای مثال چه عیبی دارد دانش اموزان پس از مدرسه در مسجد درس‌هایشان را تمرین کنند و یا چه عیبی دارد که روحانیون مشوق و مشاور محصلین باشند.
وی درباره ابعاد روان شناختی دین مبین اسلام گفت: اسلام برای ریزترین مسائل خانه هم دستوراتی داده است که هنوز خیلی از انها بررسی نشده است برای مثال ایه 70 سوره احزاب که اشاره به مدیریت رفتار و مدیریت گفتار دارد و یا آیه 159 سوره ال عمران که مستقیما اشاره می کند به مشاوره و جایگاه رفیع آن در اسلام تا حدی که خداوند از رسول خدا می‌خواهد از طریق سخن گفتن و مشاوره مردم را به اسلام دعوت کند این‌ها همه نشانه ای از این است که دین مبین اسلام نگاه کامل و جامعی به مسائل مشاوره ای مخصوصا در نظام خانواده دارد.
حجت الاسلام کاظمی در پایان مشخصات یک مشاور خوب را اینگونه بیان کرد: یک مشاور خوب باید با ادبیات مخاطب صحبت کند و همیشه مهربان باشد تا حدی که بعضی اوقات با طرف مقابل خود درد و دل کند و هیچگاه نباید طوری برخورد کند که مخاطب حس توجه مثبت مشروط به آنها دست بدهد.